Witajcie Kochani!
Od jakiegoś czasu nic nie opublikowałyśmy. Próbowałyśmy stworzyć nowy rozdział, ale nie udało się. Nie mam serce dłużej oszukiwać samej siebie, a przede wszystkim Was. To koniec. Valerie odeszła. Nie mam jej tego za złe, chociaż jest mi przykro. Założyłyśmy bloga, kiedy jeszcze nic nie miałyśmy. Teraz obie wiemy, że to był błąd.
Nawet nie wiecie jak jest mi przykro. Nie wiem co mam pisać, bo nic nas nie usprawiedliwia.
Tak naprawdę... mam dwie lewe ręce do pisania, to Valerie upiększała to opowiadanie. Bardzo dziękuję Jej za współpracę i pomimo tych wszystkich zawirowań dalej Ją kocham.
Największe podziękowania należą się Wam. Za to, że wierzyliście w nas. Każdy komentarz, każde miłe słowa dodawały nam skrzydeł i cieszyły jak nic innego. Jestem bardzo szczęśliwa, że mogłam poznać tylu wspaniałych ludzi. Dziękuję Wam i bardzo, bardzo przepraszam. Postaram się wrócić. Czy mi się uda? Nie wiem. Muszę to wszystko sobie poukładać, pomyśleć. Kocham to opowiadanie. Znaczy ono dla mnie bardzo wiele. Jedno mogę wam obiecać- nie znikam całkiem, jeszcze się odezwę.
Jeszcze raz bardzo przepraszam,
Wasza Charlotte
Mam wielką nadzieję, że jeszcze zobaczę kiedyś na tym blogu post: ,,Wracam!'' Szkoda mi, po prostu szkoda, bo uwielbiałam Wasze opowiadanie. :c
OdpowiedzUsuńNie przepraszaj, tak czasami w życiu bywa, że braknie albo czasu, albo weny.
Cieszę się tylko, że chociaż nie znikasz zupełnie. :)
Pozdrawiam,
Carmen. ;-;
Brak mi słów na wyrażenie tego co czuję...
OdpowiedzUsuńChyba nie potrafię tego opisać...
Tak samo jak Carmen mam ogromną nadzieję ;D
Obiecuję, że wrócicie ;D Tylko musi nadejść odpowiedni moment ^^
Na zawsze Wasza Toori :'(
Świetny blog! <3
OdpowiedzUsuńZaczniecie jeszcze go pisać??